wypalać się – wypalić się
- wypalać się – wypalić się
wypalać się – wypalić się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spalać się do końca, zużywać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'(o uczuciach) wygasnąć, skończyć się: Wszystko się w nim wypaliło. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego